با ترند شدن متاورس، احتمالا شما هم عبارت وب ۳ را شنیده‌اید و مدام از خود می‌پرسید که وب ۳ چیست و چه کاربردی دارد؟ در حال حاضر حجم وسیعی از فعالیت‌ها و امورات روزمره انسان از طریق اینترنت انجام می‌شود. ظهور شبکه‌های اجتماعی و پلتفرم‌های ارائه محتوای گرافیکی نیز این فضا را بسیار بیشتر از قبل برای انسان جذاب کرده است. شاید تصور کنیم که بهتر از این نمی‌شود؛ اما اینترنتی که در هم‌اینک از آن استفاده می‌کنیم نیز دارای مشکلات و محدودیت‌هایی است که نیاز به رفع شدن دارند.
اما سوال این است، وب 3 دقیقاً چیست؟ اینترنت 3 را می توان جدیدترین تکامل اینترنت که به نسل 3 معروف است، تعریف کرد. در این نسل جدید اینترنت، کاربران علاوه بر خواندن و نوشتن محتوا، می توانند در مدیریت و عملکرد پروتکل‌ها شرکت کنند. به زبانی ساده تر در این نسل جدید اینترنت، هدایت و کنترل وب در دستان کاربران خواهد بود. در نسل جدید اینترنت، داده‌ها تحت مالکیت سازمان‌های متمرکز قرار ندارند. این بدان معناست که افراد می توانند به شرکت کنندگان و سهامداران تبدیل شوند، نه اینکه تنها مشتری باشند. این وجه تمایز به دلیل فناوری‌های جدیدی از جمله بلاک چین بوجود می آید که عملکرد شبکه به عنوان سیستمی نظیر به نظیر (P2P) را میسر می‌سازد.
dApp یا اپلیکیشن غیر متمرکز (decentralized applications) از جمله امکانات اینترنت 3 به شمار می¬رود. در وب 3 مالکین دارای سهام های توکن ها یا ارزهای رمزنگاری شده، هستند. اگر به اندازه کافی از این توکن ها را در اختیار داشته باشید، در شبکه حرفی برای گفتن دارید. نکته اصلی این است که برای آنچه در اینترنت غیر متمرکز اتفاق می‌افتد سرمایه داران تصمیم می گیرند، برخلاف وب 2 که توسط توییتر، فیسبوک، گوگل و تعداد کمی از شرکت‌های دیگر تصمیم‌گیری می‌شد.
تاریخچه اینترنت «The Internet» به عنوان یک شبکه جهانی از اطلاعات به دهه ۶۰ میلادی برمی‌گردد. البته در آن زمان، چیزی تحت عنوان کامپیوتر شخصی وجود نداشت و صرفاً سازمان‌های بزرگ می‌توانستند از شبکه اینترنت استفاده کنند. گسترش اینترنت به سازمان‌‌ها و مراکز کوچک‌تر تا اواخر دهه ۷۰ و ۸۰ ادامه داشت تا اینکه بالاخره در دهه ۹۰ میلادی، کامپیوترهای شخصی تولید شده و اینترنت در دسترس عموم قرار گرفت. نسل‌های اینترنت همگانی از این پس قابل بررسی هستند:
اینترنت نسل اول، صفحات اصلی و پیوندهای آنان را در بر می‌گرفت. این اینترنت بیشتر به شکل ریداونلی «Read only» یعنی «فقط خواندنی» بود. به طوری‌که امکان تعامل کاربران با صفحات وب وجود نداشت. همچنین بیشتر محتواهای ارائه شده نیز به‌صورت متنی بودند. می‌توان گفت که این سطح از اینترنت، نیاز افراد به خواندن روزنامه را مرتفع کرده بود و مردم می‌توانستند از طریق رایانه‌های شخصی خود به اطلاعات و برخی از مطالب مهم دسترسی داشته باشند. در این دوره، ظهور ایمیل و امکان ارسال نامه الکترونیکی، به عنوان یک سرویس بسیار کارآمد شناخته می‌شد.
به بیان ساده، مانند یک بزرگراه یک طرفه با مسیری باریک بود که در آن تولید محتوا توسط افراد معدودی انجام می‌شد و اطلاعات بیشتر از دایرکتوری‌ها می‌آمد!
اینترنت نسل دوم یا «وب ۲»
از اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی (تقریباً از سال ۲۰۰۵)، تحولات جدیدی در اینترنت به‌وجود آمد. به همین خاطر از آن به عنوان نسل دوم اینترنت یا وب ۲ یاد می‌کنند. در این دوران، دیگر اینترنت مانند روزنامه خواندنی نبود؛ بلکه کاربران نیز می‌توانستند به تولید محتوا بپردازند. در این دوران بود که وبلاگ‌ها، انجمن‌های اینترنتی، بازی‌های رایانه‌ای، شبکه‌های اجتماعی همچون فیسبوک ایجاد شدند و بعدها شبکه‌های تعامل‌پذیرتری همچون یوتیوب، اینستاگرام، توئیتر و… به‌وجود آمدند. این نسل از اینترنت تا به امروز برقرار بوده است. در واقع، اینترنتی که هم‌اینک از آن استفاده می‌کنیم، همان نسل دوم اینترنت است. به عبارت دیگر، این نسل از اینترنت به لطف پیشرفت در فناوری‌های وب مانند جاوا اسکریپت، HTML5، CSS3 و… اینترنت را بسیار تعاملی‌تر کرد که به استارتاپ‌ها امکان ساخت پلتفرم‌های وب تعاملی مانند یوتیوب، فیسبوک، ویکی پدیا و بسیاری دیگر را داد.
تفاوت وب 2 و وب 3
بی شک اینترنت نسل 3 با تفاوت های عمده ای نسبت به وب 2 ارائه خواهد شد. در ادامه با برخی از مهمترین تفاوت های این دو نسل اینترنت آشنا خواهید شد. یکی از مهم ترین تفاوت های این دو نسل اینترنت می توان به متمرکز بودن وب 2 و غیر متمرکز بودن وب 3 اشاره کرد. وب 2 بر روی یک اکوسیستم متمرکز ساخته شده است اما وب 3 بر اساس فناوری غیر متمرکز بنا شده. در اینترنت 3 استفاده از فناوری هایی از جمله بلاک چین و رمزنگاری قابل توجه است.
اینترنت نسل سوم فناوری های پیشرفته ای را برای بهبود تجربه کاربری و سفارشی سازی داده ها ارائه می دهد. از این رو در اینترنت 3 شخصی سازی متناسب با نیازهای کاربران می تواند بسیار به آنها کمک کند. در اینترنت نسل 2 پلتفرم های رسانه های اجتماعی از جمله توییتر می توانند هر حساب یا توییتی را سانسور کند، اما توییت‌های Web3 غیرقابل سانسور هستند زیرا کنترل غیر متمرکز است.
در وب 2 سرویس پرداخت ممکن است تصمیم بگیرد که پرداخت برای نوع خاصی از کاربران و مشاغل را مجاز نکند. اما برنامه های پرداخت Web3 به اطلاعات شخصی نیاز ندارند و نمی توانند از پرداخت جلوگیری کنند. در اینترنت نسل دوم ممکن است سرورهای مربوط به اپلیکیشن‌های اقتصاد گیگ (gig-economy) مختل و یا هک شوند. در این صورت تأثیرات جبران‌ناپذیری به کاربران وارد می شود که بر درآمد تأثیرگذار است. اما برخلاف وب 2، سرورهای وب 3 غیر قابل هک هستند. این سرورها به هیچ وجه مختل یا ضعیف نمی‌شوند. این سرورها از اتریوم که یک شبکه غیر متمرکز متشکل از 1000 کامپیوتر است به عنوان پشتیبان خود استفاده می کنند.
کلیک کنید و با نماینده ما در واتساپ ارتباط بگیرید!
